ರಾಜೀಯದಿಂದ ಅಪ್ಪ ಎಷ್ಟು ಆಸ್ತಿಗಳಿಸಿದ್ದರು
ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಅವರು ಇಂದು ಕಲಬುರಗಿಯ ಶಾಂತಿ ನಗರದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿರುವ ಮನೆಯೆ ಸಾಕ್ಷಿ. ಯಾವುದೇ ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ಕುಟುಂಬ ಸ್ವಂತ ಗಳಿಕೆಯಿಂದ ಕಟ್ಟಿಸಬಹುದಾದಂತಹ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಟ್ಟಡದಲ್ಲಿ ಇಂದು ಪಾಟೀಲರು ವಾಸಿಸುತಿದ್ದಾರೆ.
ಇಂದು ತಮ್ಮ ತಂದೆಯವರು ವಾಸಿಸುತ್ತಿರುವ ಮನೆ ಹಲವಾರು ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ಕುಟುಂಬಗಳು ಹೊಂದಿರಬಹುದಾದಂತಹ ಮನೆಯಾಗಿದ್ದಾಗ್ಯೂ, ಅದು ಅವರ ಪಾಲಿಗೆ ಉತ್ತಮವಾದದ್ದು. ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಮನೆಯನ್ನು ೨೦೦೪ರಲ್ಲಿ ಪುನಃನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡುವ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಅವರು ತೀರಾ ಚಿಕ್ಕದಾದ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಿದ್ದರು.
“೧೯೯೪ರಲ್ಲಿ ಪಾಟೀಲರು ದೇವೇಗೌಡರ ಸಂಪುಟದಲ್ಲಿ ಸಚಿವರಾಗುವವರೆಗೆ ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬ ಚಿಂಚೋಳಿಯ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದೆವು. ಅವರು ಸಚಿವರಾದ ಮೇಲೆ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಆದೆವು. ಆದರೆ ಕೆಲವೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ಸಚಿವ ಸಂಪುಟದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಉಳಿಯಬೇಕಾಯಿತು. ಕೆಲವು ಸಮಯದ ನಂತರ ನಾವು ಗುಲ್ಬರ್ಗಕ್ಕೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಆದೆವು. ಆಗ ಶಾಂತಿನಗರದ ಹೌಸಿಂಗ್ ಬೋರ್ಡಿನ ನಮ್ಮ ಹಳೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದೆವು. ಆವಾಗ ಮನೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಯಾವ ರೀತಿ ಇತ್ತೆಂದೆರೆ ಮಂಚದ ಒಂದು ಕಾಲು ಮುರಿದಿದ್ದಾಗ್ಯೂ, ಅದನ್ನು ರಿಪೇರಿ ಮಾಡಿಸದೆ ಅಥವಾ ಬದಲಾಯಿಸದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಕಲ್ಲನ್ನು ಸಪೋರ್ಟಾಗಿ ಕೊಟ್ಟು ಉಪಯೋಗಿಸಲಾಗುತಿತ್ತು.
ಆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಮ್ಮದಿತ್ತು”.”ಶಾಂತಿನಗರದ ಹೌಸಿಂಗ್ ಬೋರ್ಡಿನ ಮನೆ ತುಂಬಾ ಹಳೆಯದಾಗಿದ್ದುದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಹೊಡೆದುಹಾಕಿ ೨೦೦೪ರಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಮನೆ ಕಟ್ಟಬೇಕೆಂದಾಗ ನಾವು ರಾಮ ಮಂದಿರ ಹತ್ತಿರದ ಪಿ ಅಂಡ್ ಟಿ ಕಾಲೋನಿಯ ಒಂದು ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದೆವು. ಆ ಮನೆ ಮಾರುತ್ತಾರೆಂದು ಗೊತ್ತಾದಾಗ, ನಾವು ಯಾಕೆ ಖರೀದಿಸಬಾರದೆಂದು ಆಲೋಚಿಸಿದೆವು. ಆಗ ನಮ್ಮ ತಂದೆಯವರು ಎಲ್ಲಿಂದ ದುಡ್ಡು ತರ‍್ತೀರಿ? ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು. ನಾವು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಸೈಟ್ ಮಾರೋಣ ಮತ್ತು ಉಳಿದ ಹಣವನ್ನು ಲೋನ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳೋಣ ಎಂದಾಗ ನಮ್ಮ ತಂದೆಯವರು ಅದಕ್ಕೆ ಸಮ್ಮತಿಸಲಿಲ್ಲ.
ನಮಗೆ ಚಿಂಚೋಳಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮನೆ ಇರುವಾಗ ಇಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಮನೆ ಯಾಕೆ? ದೊಡ್ಡ ಮನೆ ತಗೊಂಡು ಇವರು ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ದುಡ್ಡು ಹೊಡೆದು ಇಂಥ ಬಂಗ್ಲೋ ಕೊಂಡುಕೊಂಡಾರೆಂದು ಬದ್ಲಾಮ್ ಮಾಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದಿರೇನು? ಎಂದು ಕೋಪದಿಂದ ನುಡಿದು ಒಪ್ಪಿಗೆ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ಆ ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಾಗ ನಾವು ಮತ್ತೊಂದು ಚಿಕ್ಕ ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆ ಹಿಡಿದೆವು. ಅದನ್ನೂ ಕೂಡ ಖಾಲಿ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಾಗ, ನಮಗೆ ಬೇರೆ ದಾರಿ ಇಲ್ಲದೆ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಮತ್ತೊಂದು ಚಿಕ್ಕ ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಡಂಪ್ ಮಾಡಬೇಕಾಯಿತು.
ನಾವು ಕುಟುಂಬದವರು ಸೇರಿಕೊಂಡು ಗುಲ್ಬರ್ಗದಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕದಾದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಒಂದು ಸ್ವಂತ ಮನೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಹೇಗೆ? ಎಂದು ಪಪ್ಪ ಅವರಿಗೆ ಕನ್‌ವಿನ್ಸ್ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಅವರು ಶಾಂತಿನಗರದ ಮನೆ ರಿನೋವೇಷನ್ ಮಾಡಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ದುಃಖ-ಅವಮಾನವಾಗುತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಸ್ವಂತಕ್ಕೆ ವಾಸಿಸಲು ಒಂದು ಮನೆ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಎಂದೂ ನಮ್ಮ ತಂದೆಯವರು ಬೇಜಾರುಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ”, ಎಂದು ಭಾರತಿ ಪಾಟೀಲ ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಮೆಲಕುಹಾಕುತ್ತಾರೆ.