ಪ್ರಸಾದತತ್ವ ಸಾರಿದ ಬಿಬ್ಬಿ ಬಾಚರಸ

ತೆಲುಗು ಕವಿ ಪಾಲ್ಕುರಿಕೆ ಸೋಮನಾಥ ರಚಿಸಿದ “ಬಸವ ಪುರಾಣ” ಕೃತಿಯು ಕೇವಲ ಬಸವಣ್ಣನವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಂಬಂಧಿಸಿರದೆ ಇತರ ಶರಣರ ಕುರಿತಾಗಿಯೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿ ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಶರಣರೆಲ್ಲರ ಕಾಯಕನಿಷ್ಠೆ ಹಾಗೂ ತತ್ವನಿಷ್ಠೆಯಿಂದಲೇ ಬಸವಣ್ಣತನದ ಉದಯವಾಯಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸುವ ಕೃತಿ ಇದು.

ಪ್ರಸಾದ ಹಂಚುವ ಕಾಯಕ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಪ್ರಸಾದದ ಮಹತ್ವ ತಿಳಿಸಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಬಿಬ್ಬಿ ಬಾಚರಸನ ಕುರಿತು ವಿವರವಾಗಿ, ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಹಾಗೂ ಅಷ್ಟೇ ಓತಪ್ರೋತವಾಗಿ ಬರೆದಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬಹುದು. ಬಿಬ್ಬಿ ಬಾಚರಸ ರಾಯಚೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯ ದೇವದುರ್ಗ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಗೊಬ್ಬೂರಿನವರು. ಆಗ ಇದು ಪ್ರಮುಖ ಅಗ್ರಹಾರ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿತ್ತು. ವಿಪ್ರ ಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಬಾಚರಸ ವೈದಿಕ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಒಲ್ಲದೆ ಲಿಂಗ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಬಸವಣ್ಣನವರ ಅನುಯಾಯಿಯಾದವರು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ವೈದಿಕರು ಮತ್ತು ಶರಣರ ಮಧ್ಯೆ ಸಂಘರ್ಷ ನಡೆದಿಯಿತು ಎಂಬುದರ ಮಹತ್ವದ ಉಲ್ಲೇಖವಿದೆ.

ಪ್ರಸಾದಿ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಬಾಚರಸ ತನ್ನ ಊರೊಳಗಿನ ಮನೆ, ಮನೆಗೆ ತೆರಳಿ ಬೇಯಿಸಿದ ಆಹಾರವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಎಂದು ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಮಠದ ಅನುಯಾಯಿಗಳಿಗೆ ಆ ಪ್ರಸಾದವನ್ನು ಹಂಚುತ್ತಿದ್ದ. ಮದುವೆ, ದೇವರ ಉತ್ಸವ ಮುಂತಾದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ಅನುಯಾಯಿಗಳ ಜೊತೆಗೆ ತೆರಳಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಮುಗಿದ ನಂತರ ಮಿಕ್ಕ ಆಹಾರವನ್ನು ತನ್ನ ಅನುಯಾಯಿಗಳಿಗೆ, ಬಡವರಿಗೆ ಹಸಿದವರಿಗೆ ಹಂಚುತ್ತಿದ್ದನೇನೋ ಎಂಬ ಸಂಶಯ ಬರುತ್ತದೆ. ಅಂತಯೇ ಊರಿನ ಬಹುತೇಕರು ಜನರು ಅವರ ಜೊತೆಗೆ ಇರುತ್ತಿದ್ದರು.

ಬಿಬ್ಬಿ ಬಾಚರಸನ ಈ ಕಾಯಕವು ಕೆಲವರಿಗೆ ಇರಿಸು ಮುರಿಸು ಆಗುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಎಂಜಲು ತಂದು ಹಂಚಿ ಊರೆಲ್ಲ ಹೊಲಸು ಮಾಡುತ್ತಿರುವೆ ಎಂದು ಹೀಯಾಳಿಸಿ ಅವನ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದರು. ಪ್ರಸಾದ ತುಂಬಿದ ಆತನ ಬಂಡಿಯನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ತಡೆದು ನೋಡಿದಾಗ, ಪ್ರಸಾದದ ಬದಲು ಅಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿ ಕಾಣಿಸಿತು. ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಲ್ಲಿರುವ ಗಡಿಗೆಬಾವಿಗೆ ಹಾರಿ ಅವಿತುಕೊಂಡರು ಎಂಬಿತ್ಯಾದಿ ಪವಾಡಸದೃಶ ಕಥೆಗಳು ಈ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿವೆ.

ಬಸವ ಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಹಾಗೂ ಉಲ್ಲೇಖಗಳ ಅನ್ವಯ ಗೊಬ್ಬೂರಿನಲ್ಲಿ ಗಂಜಿಗುಡಿ ಮಠ, ಗಡಿಗೆ ಬಾವಿ, ಸಮಾದಿ, ಅರ್ಪಣ ಕಟ್ಟೆ ಮುಂತಾದ ಸ್ಮಾರಕಗಳು ಈಗಲೂ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತವೆ. ಈ ಸ್ಮಾರಕಗಳು ಬಿಬ್ಬಿ ಬಾಚರಸ ಇದೇ ಊರಿನವರು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಬಲ ಸಾಕ್ಷಿ ಒದಗಿಸುತ್ತವೆ. ವೈದಿಕರು ಹಾಗೂ ಶರಣರ ನಡುವೆ ಆಗ ನಡೆದಿರಬಹುದಾದ ಸಂಘರ್ಷದ ಘಟನೆ ಕುರಿತು ಚೆನ್ನಬಸವಣ್ಣ, ಸಕಲೇಶ ಮಾದರಸ, ಉರಿಲಿಂಗ ಪೆದ್ದಿ, ಬಾಲ ಬೊಮ್ಮಣ್ಣ, ಷಣ್ಮುಖ ಶಿವಯೋಗಿಗಳ ವಚನಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಉಲ್ಲೇಖ ಬರುತ್ತದೆ.

ಪ್ರಸಾದದಲ್ಲಿ ಕುಲ ಜಾತಿಗಳಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಮೈ ಮನಗಳೆಲ್ಲವೂ ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವನೊಲಿಸುವ ಪ್ರಸಾದಕಾಯ. ಅದನ್ನು ಕೆಡಿಸಲಾಗದು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಬಾಚರಸರು ಬಸವತತ್ವ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಮಥರು.